“مدیریت مالی شخصی

دارایی های درآمدساز

*آیا تا به حال به این فکر کرده اید که اگر درآمد شما قطع شود از جنبه مالی چه مشکلاتی برای شما و نزدیکانتان ایجاد خواهد شد؟

*آیا درآمد شما به حضورتان در سر کار وابسته است و در صورتی که بر سر کار نباشید، درآمدی نخواهد داشت؟

برای پاسخ به سوالات بالا مقاله زیر را بادقت بخوانید.

دارایی از دیدگاه رابرت کیوساکی، استاد بزرگ سرمایه گذاری و برنامه ریزی مالی شخصی به این صورت می باشد: ” دارایی چیزی است که پول در جیب ما بگذارد.” به عبارت دیگر هر چیزی که در نهایت پولی را به جیب ما منتقل کند از جنبه مالی دارایی محسوب می شود.

برای نمونه من خانه ای دارم که آن را اجاره داده ام و ماهیانه 1 میلیون تومان اجاره آن را می گیرم و آن خانه دارایی من محسوب می شود.

مثال دیگر دانشی است که من در یک حوزه کسب کرده ام، و به خاطر آن دانش ماهی 2 میلیون تومان درآمد کسب می کنم؛ پس در اینجا دانش من دارایی من به حساب می آید. حال با توجه به تعریف دارایی، درآمد را تعریف می کنیم:

“درآمد پولی است که به صورت دوره ای یا مقطعی از طریق دارایی های ما در جیبمان سرازیر می شود.” مثلاً اگر من به واسطه دانش و تجربه ام، در یک شرکت پتروشیمی کار کنم و ماهیانه 4 میلیون تومان درآمد داشته باشم و خانه ای داشته باشم و ماهی 1 میلیون تومان اجاره دریافت کنم، درآمد من از طریق این 2 دارایی، در مجموع 5 میلیون تومان خواهد بود.

سایر مطالب و مقالات را از اینجا ببینید.

دارایی های شخصی

در دنیای موفقیت مالی درآمدها به 2 دسته تقسیم بندی می شوند:

درآمد فعال:

به درآمدی می گویند که از فعالیت مستقیم فرد به دست می آید و وابسته به حضور و زمان شخص است. برای مثال یک کارمند، کارگر، مکانیک، فروشنده، راننده تاکسی و …. درآمد فعال دارند؛ زیرا برای کسب آن درآمد، باید حضور داشته باشند و زمان بگذارند و اگر روزی یک فروشنده کار را کنار بگذارد درآمدی هم کسب نمی کند. این حالت برای باقی مشاغل ذکر شده نیز صادق است.

درآمد غیر فعال:

به درآمدی می گویند که از فعالیت غیرمستقیم به دست بیاید و واببسته به حضور فرد نباشد. سرمایه گذار بورس، صاحبخانه ای که ملک خود را اجاره داده است، صاحب یک کارخانه و… درآمد غیر فعال دارند؛ برای مثال صاحب یک کارخانه تولیدی 24 ساعته برای کسب درآمد نیازی به حضور و سپری کردن وقت در کارخانه ندارد و ممکن است فقط هفته ای سه روز به کارخانه اش سر بزند.

مزایای درآمدهای فعال:

• سرمایه کم یا عدم نیاز به سرمایه: اگر به مثالهای ذکر شده در مورد ددرآمدهای فعال دقت کنید، می بینید که مشاغلی که مشمول این نوع درآمد می شوند، نیازی به سرمایه اولیه ندارند یا اینکه سرمایه اولیه کمی می خواهند؛ مثلاً برای فعالیت در شغل فروشندگی بیمه نیازی به سرمایه اولیه نیست یا برای کسب درآمد از طریق مسافرکشی تنها باید یک اتومبیل تهیه کنید.

• ریسک کم در شکست: مزیت دوم شغلهایی که درآمد فعال ایجاد می کنند، ریسک پایین آن ها است. در این نوع مشاغل ریسک ورشکستگی و از بین رفتن سرمایه به نسبت کسب و کارهایی که درآمد غیرفعال ایجاد می کنند، خیلی کم است؛ مثلاً فروشندگی یک محصول یا ارائه خدمت نظیر رانندگی تاکسی، کارمندی، کارگری و  مواردی از این دست ریسک بسیار کمی دارد.

• نتیجه کوتاه مدت: مشاغل دارای درآمد فعال به مدت زمان کوتاهی نیاز دارند و فرد با شروع فعالیتش در هر یک از زمینه ها، از همان روز اول می تواند به درآمد برسد هر قدر بیشتر کار کند می تواند پول بیشتری کسسب کند. یک راننده تاکسی از همان روز اول می تواند به گذران زندگی از طریق شغل جدیدش فکر کند؛ در صرتی که در درآمدهای غیر فعال این اتفاق نمی افتد.

ثبت سفارش تولید محتوای تخصصی صنعتی

معایب درآمدهای فعال:

• محدودیت نسبت به زمان: با توجه به اینکه این نوع درآمد به زمان وابسته است و بیشتر از 24 ساعت در روز نمی توان به کسب درآمد مشغول شد، سرعت ما در ثروتمند شدن کند خواهد شد. درآمد غیر فعال هیچ محدودیتی نسبت به زمان ندارد و یک نفر می تواند روزی چندهزار ساعت درآمدزایی کند.

• محدودیت نسبت به مکان: یکی دیگر از معایب درآمد فعال، محدودیت آن نسبت به مکان است. یک راننده تاکسی همزمان نمی تواند در 2 اتومبیل کار کند یا یک ویزیتور مواد غذایی نمی تواند هم زمان در 2 سوپرمارکت در حال بازاریابی و فروش باشد. همچنین یک کارمند نمی تواند هم زمان در 2 سازمان مشغول به کار شود.

• پیشرفت خطی و متناسب با تورم: معمولاً رشد درآمدی مشاغل درآمد فعال، یک رشد خطی و متناسب با تورم است و نمی توان با آن به جهش های بزرگ دست یافت. فردی که شغل کارمندی را انتخاب می کند تا زمان بازنشستگی یک بازه حدوداً 30 ساله را طی می کند که در این مدت هر سال با توجه به نرخ تورم و افزایش سابقه کاری به صورت خطی و کند به درآمدش افزوده می شود؛ در حالی که در سیستم های درآمد غیر فعال نرخ رشد درآمد خطی و کند نیست.

• بالابردن ریسک های زندگی: در مشاغل درآمد فعال به دلیل اینکه کسب درآمد به حضور فرد بستگی دارد، در صورت بروز مشکلاتی نظیر بیماری، حادثه، از کارافتادگی و … درآمد نیز متوقف می شود و فرد برای ادامه زندگی به مشکلات مالی جدی برخورد میکند؛ بنابراین افرادی که صرفاً درآمد فعال دارند و تلاشی جهت ایجاد درآمد غیر فعال نمی کنند، با ریسک های زیادی نیز در زندگی مواجه هستند.

دارایی های درآمدزا

سیستم اکثر مشاغلی که درآمد فعال دارند، حقوق بگیری است؛ یعنی فرد به ازای کاری که انجام می دهد آخر ماه حقوقی دریافت می کند.

طبیعتاً زمانی یک کارفرما اقدام به استخدام یک نفر می کند که آن کارمند بیشتر از حقوقش در آن سازمان ارزش ایجاد کند؛ مثلاً کارمندی که ماهیانه 2 میلیون تومان حقوق دریافت می کند، باید حداقل 5 میلیون تومان ارزش ایجاد کند تا برای سازمان صرفه اقتصادی داشته باشد، پس می توان گفت در این حالت فرد حقوق بگیر کمتر از ارزش کاری خود حقوق دریافت می کند.

به عبارت دیگر کارمند حقوق بگیر، اهرمی برای کارفرما شده و موجب کسب درآمدهای بالا و جهش های بزرگ مالی برای کارفرما خواهد شد.

می توان گفت بزرگترین تفاوت درآمدهای فعال و غیرفعال در نوع درآمد است؛ به عبارت دیگر درآمد فعال، حقوق بگیری و درآمد غیرفعال سود کردن است.

جیم ران مدرس بزرگ موفقیت می گوید: “سودبردن بهتر از حقوق گرفتن است. حقوق گرفتن باعث گذران زندگی می شود که البته این خوب است؛ ولی سود بردن باعث ایجاد ثروت می شود و فوق العاده است.”

برای ثبت نام در کلاس های طرح جابر اینجا کلیک کنید.